Warme vlammetjes...

Zaterdagavond...

Ik zit alleen, met verse bloemen en brandende kaarsjes om mij heen.

Het was een week vol van veel..

Afgelopen maandag een dag die in het teken stond van planten weggeven voor mijn werk.

8000 planten gingen naar goede doelen, zorginstellingen, hun bewoners en verzorgers en vrijwilligers, naar Stichting Samen Loop voor Loop, de opbrengst daarvan gaat naar het KWF.

Een dolle, volle werkdag, wat was het mooi! 

Mooi om al die verzorgers en vrijwilligers te zien, allemaal zonder uitzondering reagerend vanuit hun donder, allemaal handelend voor iemand anders, niet voor zichzelf.

Het effect dat dit had op mijzelf en mijn collega's, de enorme versterking van positieve energie bij iedereen, de warme vlammetjes...

Later deze week, de foto's die binnenkwamen van aangeklede locaties met frisse plantjes, blije bewoners, lieve en persoonlijke berichtjes, en nog steeds brandt dat vuurtje...

Dat is niet zomaar werk maar ook zo leven...!

Op zulke momenten mis ik extra mijn Lief die er niet meer is, niet meer op deze aarde maar in mijn hart en ziel nog zo aanwezig.

En ik klets hardop en in mijzelf tegen hem, vertel hem wat ik beleefd heb en hoe het was en voelde, zoals ik dat altijd deed.

En nee, ik krijg geen antwoord, en toch ook wel, woordeloos...

Warmte en een grote glimlach vanuit die andere dimensie..

Zaterdagavond..

Ik zit alleen, heb vanmiddag verse bloemen in wat vazen gezet, vaasjes bijgewerkt en de kaarsje aangestoken.

Ik kijk om mij heen en geniet van de lichtjes, de vrolijke ranonkels en anemonen, de kersenbloesem zit nog in knop, en even moet ik heel hard huilen om wat niet meer is..

Maar gelukkig heb ik mensen om mij heen, mensen waar ik terecht kan, bij wie ik kan lachen en mag huilen, bij wie ik mijn verhaal kwijt kan en die mij aanhoren en omhelzen, zonder reserve, zonder oordeel, zoveel lieve bijzondere mensen..

Een netwerk van liefde, een kring van vlammetjes.

Ik koester dat wat was en is..

Warme vlammetjes....

Samen bestaat nog wel...

Vrijdagmiddag 16.30.

Ik word gebeld door een collega met de mededeling dat mijn baas een lumineus idee heeft.

Geïnspireerd door de berichten rond NLdoet wil ook hij een bijdrage leveren.

We mogen 8000 planten ter beschikking stellen voor het goede doel en aan mij de taak om deze actie op Facebook te verspreiden.

Ik plaats het bericht en vrijwel direct stromen de reacties binnen, allemaal hartverwarmend, stuk voor stuk.. het hele weekend ben ik ermee bezig en wat is het moeilijk om te moeten gaan kiezen.

Elke reactie ademt betrokkenheid, bevlogenheid en compassie.

Het is letterlijk verwarmend om te voelen hoeveel mensen betrokken zijn bij medemensen, hoeveel aandacht en liefde er is voor en vanuit de zorg voor elkaar.

Individualisme viert hoogtij, zo hoor je vaak, maar wat ik lees is verre van individualistisch..

In de loop van het weekend zie ik namen terugkomen, namen van zorgsinstellingen die verschillende locaties hebben, medewerkers van die verschillende locaties die elkaar erop attent maken, elkaar taggen, allemaal enthousiast, zonder uitzondering.

Zondagmorgen na 10 uur moet ik gaan selecteren en weer loop ik alle reacties door.

Ik heb er moeite mee dat niet iedereen planten kan krijgen maar dat is logistiek gewoon niet mogelijk. Wij zijn een veredelaar, we produceren zaden, we denken in zaden maar nu even in planten, heel veel planten..

Zorgvuldig en in overleg kiezen we de gelukkigen, blije reacties zijn ons deel.

Maandagmorgen, vandaag worden de planten opgehaald maar die moeten nog wel worden geraapt zoals dat heet, en klaargezet op karren..

Alle hens aan dek, de mouwen letterlijk opgestroopt, wordt de klus geklaard.

Geweldige collega's die de hele dag doorbuffelen.

En dan de "winnaars", met recht de winnaars...

Ze hebben auto's en mensen geregeld. De ene een bus, de andere een vrachtauto, en weer anderen komen in een colonne van personenauto's, de stoelen naar voren en inladen die planten, desnoods maar twee keer rijden, of drie keer.

Wat deze dag onbetaalbaar maakt zijn de vele blije gezichten, het enthousiasme en de blijdschap over de planten en wat ze er allemaal mee gaan doen en hoe blij de mensen zullen zijn die van de planten mogen gaan genieten.

Niet alleen de winnaars van vandaag maar iedereen die gereageerd heeft zijn mensen die écht gaan staan voor wat ze zeggen, die zich inzetten voor een ander, niet in de bank blijven hangen maar écht het verschil maken.

Samen bestaat nog wel...!