Beperking of kwaliteit?

Vanmiddag krijg ik bezoek van collega Martijn. Martijn, een jonge man met een beperking zoals dat heet. Maar wat is een beperking en wat is kwaliteit en uniek talent, zo vraag ik mijzelf af wanneer ik hem uitzwaai. Martijn, met zijn fenomenale geheugen voor cijfers en cijfercombinaties waarin ik hem nauwelijks kan volgen. Die altijd kloppend zijn.

Martijn, met zijn wijsheden en levensvragen waarop hij vanuit zijn Zijn een klip en klaar antwoord heeft, of niet. Alles zuiver, alles puur, zonder verborgen agenda, zonder fake. Hij vertelt over zijn vakantie, over zijn bezoekjes tijdens zijn vakantie. Ik voel me vereerd dat ik één van zijn bezoekjes ben. Niet sociaal wenselijk maar puur vanuit zijn donder. Zijn combinaties van cijfers en combinaties met betekenis.

Ooit kreeg ik van hem na het overlijden van mijn Lief, toen ik onze auto inruilde voor een klein Peugeotje, een handgeschreven kaart met sleutelhanger. Op de kaart zijn verklaring voor de letters van het kenteken. Een handgetekende postzegel op de kaart met betekenis.

Wat nou beperking?

Zowel bij mijn kinderen als bij hem zie ik het pure, het niet geconditioneerde. Eerlijk en puur, je krijgt wat je ziet, hoe mooi is dat? Vanmiddag luister ik ademloos naar zoveel wijsheden, zoveel levenslessen en bovenal, zoveel tolerantie en acceptatie. Daar kan het merendeel van de mensheid een voorbeeld aan nemen!

Oh ja, en en passant heeft hij mijn olijfboompje ook nog even in vorm geknipt. Omdat hij ziet wat ik niet zie..

Dankjewel Martijn voor een hele mooie middag!