Vandaag is de dag waarvan we niet durfden te hopen dat we
hem mochten vieren.
Papa en mama zijn 60 jaar getrouwd en dus hebben we een
feestje.
Een uitgebalanceerd programma, dat wel, maar niet minder
intens.
Het plan is om met elkaar, kinderen en kleinkinderen, te
lunchen waarna mama nog even gaat rusten voordat ze bezoek krijgt van de
burgemeester en het Voorster Nieuws.
De boodschappen zijn besteld, ik hoef ze alleen nog maar af
te halen.
Op zaterdag is druk in de winkels, druk bij de bakker en de
slager.
Samen met mijn oudste zoon doe ik het rondje om alle
bestellingen af te halen, en overal word ik gefeliciteerd en wordt ons een
fijne dag toegewenst.
Het is even voor 12 uur als ik met de boodschappen arriveer
bij Casa Bonita, locatie Twello van Zorggroep Apeldoorn en omstreken. We dekken
de tafel feestelijk in de tuinkamer waarna we mama ophalen vanuit haar
huiskamer.
Met z’n allen, kinderen en kleinkinderen zingen we papa en
mama toe en maken foto’s, heel veel foto’s. We lunchen met elkaar en mama
geniet van de paling, haar lievelingsvis, zalm en nog meer.
Ze geniet vooral van het bij elkaar zijn, het samen zijn.
Mama is helder en blij, papa zit als altijd stralend naast
haar.
Het is mooi, het is kostbaar.
Na de lunch gaat mama even rusten, ‘s middags zal de
burgemeester komen en ook het Voorster Nieuws.
Wanneer we ‘s middag terugkomen is mama net uit bed, haar
haren worden netjes gekapt en de huiskamer is versierd met ballonnen en
hartjes, heel veel hartjes, en natuurlijk veel bloemen.
Het aanwezige personeel verzamelt zich in de huiskamer en
zingt hen toe, wat een warm moment is dat!
Dan arriveert de burgemeester en we verhuizen naar de
tuinkamer voor een gesprek.
Papa vertelt hun levensverhaal en mama luistert met een
glimlach, af en toe breekt ze in met een opmerking, ze voelt en weet donders
goed waar het over gaat..
Over hun kennismaking, hun verliefdheid, hoe ze verkering
krijgen en samen hun eerste huisje huren. Over de kinderen die ze krijgen, hun
vakanties, eerst naar Ameland en later naar Kreta.
Het is een warm en prachtig uurtje met elkaar, waarna we mama weer terugbrengen naar de huiskamer en papa nog even verder praat met
de burgemeester en het Voorster Nieuws.
De verdrietige momenten in hun leven hebben we vermeden in
het gezelschap van mama, maar het is zo onderdeel van hun leven samen, ons
leven.
Later die dag eten we samen bij Mykonos, de Griek waar papa
en mama altijd graag kwamen en waar papa nog steeds zo van geniet. Papa, mijn
kinderen en ik, mama er fysiek niet bij maar toch zo heel erg bij ons, zo heel
erg naast hem..
We eten en proosten op papa en mama, hun zestigjarig
huwelijk, hun intense liefde, hun verbondenheid.
Lieve papa en mama, wat zijn jullie voor ons allemaal en voor zovelen het ultieme voorbeeld
van onvoorwaardelijke liefde..
60 jaar getrouwd...meer dan diamant...