Soms neemt het leven een onverwachte wending door de stappen die je maakt, of is het omgekeerd? Dat je stappen kunt maken door een wending van het leven? Hoe dan ook, ik zit met een grote glimlach thuis op mijn bank na een weekend vol onverwachte ontmoetingen en gebeurtenissen en ook vandaag ging het gewoon verder.
Sinds twee weken ga ik (op proef) naar een koor in Twello, StemmIn. Een voornemen dat ik al had sinds januari maar het kwam er zoals zoveel niet van. Te vol, te veel, te intens. Begin mei maakte ik de overstap van de bibliotheek in Zutphen naar Twello. Een lang proces maar oh wat een goede keuze was dat voor mij. Liefde en passie voor de reuring en diversiteit in Zutphen hield me lang tegen maar na de knoop te hebben doorgehakt blijkt Twello een warme haven, net zo liefdevol maar iets minder intens, en dat is waaraan ik onbewust behoefte had. En zo wentel ik me steeds meer in de bubbel van Twello, met dezelfde passie en reuring als in Zutphen, maar even een versnelling lager. Dat terugschakelen heeft er voor gezorgd dat ik meer rust voel en daardoor eindelijk weer meer ruimte voor nieuwe dingen of voor dingen die ik al te lang heb laten liggen, zoals schrijven en beeldhouwen. Die laatste twee heb ik het afgelopen jaar zo verwaarloosd! Maar de hemel is helderder geworden, de rust daalt in en er komt ruimte, steeds meer ruimte. Ruimte waarin ik eindelijk de stap heb gemaakt om lid te worden van een koor dat direct al warm en vrolijk aanvoelt. En vanuit die warmte ruimte om gewoon ongecompliceerd naar een zo mooi klein festival te gaan, Twello Unplugged op het heerlijke schapenweitje.
Genieten van de grote mensen en kleine mensjes want oh wat is het prachtig om die kleintjes ongeremd te zien opgaan in de muziek, veilig en omarmd. De sfeer was uniek, warm en intiem, Twello puur, Twello Unplugged, wat een aanwinst!
Het is nu maandagavond terwijl ik dit schrijf. Ik betrap mezelf erop dat ik een grote glimlach op mijn gezicht heb. Dat zegt iets wezenlijks over mijn beleving en ik ben echt niet de enige, zo heb ik inmiddels wel gehoord.
Ja alles, alles kan een mens gelukkig maken, maar voor mij is puur het toverwoord.
Pure ruimte..
