Totaal aantal pageviews

zondag 28 oktober 2018

Ik adem onder water...


Hoe bijzonder kan een week zijn..

Afgelopen donderdagavond mocht ik door en met een oude kennis mijn eerste proefduik beleven, in een zwembad in Zeist. Het was een heel bijzondere ervaring.
Gewoon te kunnen ademen onder water, in totale rust en ontspanning..
Die avond ging ik slapen in de bubbels van onder water, en ook de volgende morgen bleef ik dat bijzondere gevoel beleven. Ik kon niet anders dan googelen, zoeken naar een duikschool bij mij in de buurt, de ervaring smaakte naar meer..

Dankzij een neef die zelf fanatiek en gepassioneerd duiker is kwam ik terecht op de website van Bussloo Divers, prettig dichtbij.
Na een halve seconde aarzelen stuurde ik een mail waarop ik vrijwel direct antwoord kreeg met het verzoek telefonisch contact op te nemen. Dat deed ik, en binnen no time was er een afspraak gemaakt voor een proefduik in open water. Zaterdagmiddag de duikuitrusting gepast en zondagmorgen de proefduik.

Zondagmorgen...

De ruiten van mijn auto zijn stijf bevroren dus ik moet krabben.
De zon schijnt uitbundig, ik heb er zin in, al vraag ik mij wel af of ik gek ben geworden..
Om kwart voor tien arriveer ik op de afgesproken plaats op Bussloo.
Na een uitgebreide instructie gaan we het water in, mijn duikinstructeur Harry mét back-up van Dive Master Henk, en ik...
Ik ben best zenuwachtig maar voel me veilig, en inmiddels weet ik dat ik onder water gewoon kan ademen. We dalen af, doen de oefeningen zoals vooraf besproken met het uitnemen van het beademingsapparaat en het weer indoen, en ook het gebruik van de octopus als extra veiligheid, lucht krijgen via het apparaat van je buddy.
Natuurlijk is dat best even eng, maar omdat ik weet dat ik kan ademhalen en mij bewust ben van twee ervaren duikers die mij scherp in het oog houden durf ik het, en het gaat probleemloos.
Ik voel me stoer en trots!

Vervolgens volgt de afdaling en de tour die zij allebei wel kunnen dromen.
Maar, zo is mij vooraf gezegd, het is mijn beleving en ik bepaal...
Dus geniet ik van de afgezonken bus en de boot met alle begroeiing en schelpen, laat me leiden en volg alle aanwijzingen keurig op.
Ik geniet van het onderwater zijn, ben me soms niet eens bewust van de twee instructeurs/buddy's die dichtbij mij zijn.
Als vanzelf zwem ik langs de lijn, genietend van van wat ik zie, voel, hoor en beleef..
Voor ik het besef ben ik weer boven, na drie kwartier onder water.
Ik ben boven, heb het ondertussen wel iets koud maar heb zo geen zin om naar de kant te gaan!

Het omkleden was het koudste deel, maar dat stond in schril contrast met de euforie van het onder water zijn, de totale rust, de sereniteit, de beleving.

De regel uit één van mijn favoriete nummers, “my head’s under water, but I’m breathing fine” kreeg vandaag een extra dimensie...

Ik adem onder water....




Geen opmerkingen:

Een reactie posten