Toen ik in 2004 in Twello kwam wonen en mijn kinderen hier naar school gingen, had ik vanaf dag één contact met Margreet, een andere moeder met kinderen op diezelfde school.
Zij en ik werden vriendinnen, goede vriendinnen, en die vriendschap is vanaf die eerste dag alleen maar sterker geworden.
Ik was onder de indruk van haar verhalen en leven, zij is (echt!!!) de allereerste vuilnisvrouw van Nederland, ooit stond zij toen met een interview in de Telegraaf.
Mijn mooie vriendin, nog steeds vuilnisvrouw.
Ik had haar zojuist aan de telefoon om even bij te praten.
Zij vertelde dat er met dit mooie lenteweer bij de stort files stonden.
Mensen met of zonder aanhanger maar wel met tuin- of bouwafval.
Mensen die de toegang versperden zodat zij met haar vrachtwagen geblokkeerd werd.
Mensen die niet alleen kwamen.
Mensen die door het mooie lenteweer hun tuin en huis gingen opruimen.
Mensen waarvan zij vindt dat die hun tuinafval best even in een hoekje van de tuin kunnen houden.
Ze sprak erover met begrip maar ook met onbegrip.
Begrip omdat het mooie weer het thuisblijven en in de tuin werken lokt..
Onbegrip omdat mensen verder moeten denken dan hun eigen huis en tuin..
Voor haar en al haar collega’s roep ik hierbij een ieder op om ook hierbij hun gezonde verstand te gebruiken. Jij bent namelijk niet de enige, jij bent niet alleen, jij bent een wezenlijk onderdeel van een samenleving die met elkaar knokt voor een veilige toekomst!
Dus gebruik je verstand en hou je tuin- of bouwafval even bij je..
Je gewone huis- en tuinafval wordt nog steeds wekelijks bij je opgehaald.
En ook die mensen verdienen een applaus..
Dus... deze is voor mijn vriendin en haar collega’s door heel Nederland.
Hulde aan de vuilnisvrouwen en -mannen!
en een ode aan mijn vriendin....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten