Totaal aantal pageviews

donderdag 10 april 2014

Zoveel heel veel samen.....

Wat is er mooier dan heel lang heel veel samen te kunnen en mogen delen als je van elkaar houdt?

Al eerder schreef ik over mijn papa en mama, nu bijna 85 en 86 jaar jong.

Dit jaar zijn ze 60 jaar samen, zestig jaar verliefd, verbonden, verstrengeld, onverbrekelijk...
Samen al zover gekomen, samen al zoveel beleefd, samen al zo echt en intens geleefd..
Op hun manier, hun zo eigen zijn..., in hun symbiose....

Vanavond was ik even bij hen.
Ik trof hen aan in de bank, beiden een leeg boterhambordje voor zich.
Ze hadden net een restje salade van de dag ervoor opgepeuzeld.
Ze waren een dagje weg geweest, een dagje vrij reizen met de trein, zoals altijd weer op de laatst mogelijke dag, ik kan mij niet anders herinneren, altijd op het laatste moment...

En waar waren ze geweest?
Ze waren naar Rotterdam getreind, de geboortestad van mijn papa. De stad waar hij mijn mama ontmoet heeft, waar ze hebben liefgehad, waar hun kinderen geboren en opgegroeid zijn.
Ze gingen erheen omdat ze nieuwsgierig waren naar het nieuwe Rotterdam Centraal.
Op de heenweg een overstap in Utrecht waar ze heel genoeglijk bij de Starbucks een koffie gedronken hebben, natuurlijk met een heerlijke chocoladekoek.
Op Rotterdam Centraal hebben ze hun ogen uitgekeken in het nieuwe station, de architectuur, het glazen dak, de eigenwijze punt...het scherm in de hal met beelden van weleer, de winkels.

Mijn vader wilde een hapje eten bij de Chinees die er ooit zat, op wat nu de Plaza is.
Maar de Chinees was niet meer, inplaats daarvan zat er een "Italiaans iets". 
Papa had de bon bewaard. Het bleek Vapiano, een Italiaanse keten, en mijn ouders hebben er heerlijk genoten van een pizza, een Tiramisu en een drankje.
Daarna zijn ze innig tevreden weer op de trein terug gestapt naar Twello.
Ze hadden genoten. Ze hadden een geweldige dag gehad.

En zo kom ik bij hen binnen, zie hen zo zitten samen in de bank, luister naar hun verhalen en zie het plezier nog op hun glunderende gezichten...
Dan kan het niet anders of ik fiets op wolken terug naar huis, warm en vol van zoveel liefde, zoveel samen delen, zoveel samen....een beeld om voor altijd te koesteren...

Zo heel veel samen.....




2 opmerkingen:

  1. Begrijp dat je er van kunt genieten hoe jouw ouders nog weten te genieten! Je mag heel trots op ze zijn! Wederom een mooi en ontroerend verhaal Carin!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi - letterlijk (=Rotterdam) en figuurlijk (=je ouders èn jouw genieten!) - goed, zonnig en mooi weekend toegewenst!

    BeantwoordenVerwijderen