Valentijnsdag ...
Een dag die voor mij in de periode met mijn grote liefde zo bijzonder was,,
Een dag die ik nu zo mis ..
Een dag waarvan mijn vader die altijd afdeed als commerciële onzin, flauwekul..
Vanmiddag was ik even bij mijn vader om samen met een goede vriend iets voor hem te doen.
Ik was moe en op, en hij zei dat hij mij ‘s avonds nog verwachtte..
Obstinaat zei ik dat ik dat niet ging trekken, maar iets in mij zei mij dat er iets bijzonders was.
Dus zei ik ik tegen mijn vader dat ik nog even terug zou komen.
Halverwege de avond wandelde ik naar hem toe. Nauwelijks binnen sloop hij mijn gedachten in, hij zei dat hij van zijn geloof was gevallen.. Razendsnel schakelden mijn gedachten, het zou toch niet..?
En ja, toch wel..
Mijn negentigjarige vader had voor het eerst van zijn leven iets voor Valentijn gedaan, voor mij..
Ingepakt in een papieren zak zat een fles Drambuie, een drankje met herinneringen voor mij.
Negentig jaar, nooit iets met Valentijnsdag maar nu zo wel..
Negentig jaar, en dan naar de slijter gaan met dit...
Lieve papa, met liefde en respect heb ik de fles eenmaal thuis op u ontkurkt en geproost op Valentijn, die dag die voor u altijd onzin was.
Hoe mooi, kostbaar en bijzonder dat u die dag uitkoos voor dit gebaar in het nu..
Lieve papa, ik hou van u..!!!
Een zo bijzondere Valentijnsdag..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten