Totaal aantal pageviews

maandag 14 december 2020

Harde lockdown, of zachte lockup?

Al vanaf deze middag beginnen de berichten door te stromen, er is een harde lockdown op komst. Volgens mijn jongste zoon de hoogste tijd. Rond de middag wandel ik naar mijn vader via het dorp. Verbijsterd zie ik de rijen voor de Primera, de Zuivelhoeve, de slager en andere “niet essentiĆ«le” winkels. Ik lees het blog van Renske Kruitbosch dat ik van harte onderschrijf. Ik hoor het schrijnende verhaal van de pedicure van mijn vader die om bizarre redenen geen aanspraak kan maken op een compensatieregeling en dus de komende vijf weken zonder inkomen zit.

Ik zie de eigenaar van de plaatselijke Blokker bijna in tranen, de meest belangrijke weken van het jaar naar de kloten qua omzet. Gelukkig geen agressie in mijn dorp, wel verbazing en berusting, en, veel belangrijker, begrip. Want we willen allemaal dat deze pandemie zo snel mogelijk achter ons ligt. We snakken allemaal weer naar het “oude normaal”. Maar wat is het oude normaal?

Is dat materialistisch? Kunnen staan en gaan en kopen en doen wat je wilt?

Of is het die huidhonger, dat intense gemis aan lijfelijke knuffels? Die behoefte aan die ene zo belangrijke en koesterende omhelzing? Een uitgebreid kerstdiner of gewoon die knuffel met je kinderen en ouders?


Dat laatste geldt voor mij. Wat er op tafel komt of wat ik aan heb is zo niet belangrijk.

Wel de liefde, de warmte, het samenzijn. De liefdevolle blik, en ja, die zo gekoesterde omhelzing.

Ik ga voor het licht, het licht van de zonnewende op 21 december. 

Ik schrijf het donker van dit jaar 2020 van mij af en ga voor het licht van 2021.

Een voorzichtig vlammetje, misschien bijna gedoofd, misschien nu nog een waakvlammetje.

Maar ik blaas voorzichtig en constant, net zolang tot het vlammetje een vuur wordt.

Koesterend wat is, verlangend naar wat kan zijn.

En, kers op de taart, een extra vlammetje, ik kon vanavond nog onverwacht terecht bij mijn favoriete kapster, zomaar een cadeautje.

Lief en verwend. Geen lockdown maar lockup, met mijn gezicht naar de zon en de maan.

Naar gouden en zilveren gloed, vertrouwend op het immense universum, zo veel groter dan wij ooit kunnen bevatten. 

Vertrouwend op mijn hart en ziel.


Zachte lockup, welkom 2021





Geen opmerkingen:

Een reactie posten