Zo mooi eigen…

Twee kinderen al uitgevlogen, de jongste nog in huis.

Drie kinderen met elk zo hun eigenheid.

Eigen in wie ze zijn en wat ze doen, en wat ze niet doen.

Een eigenheid die me soms tot wanhoop brengt of razernij, maar vaker nog een eigenheid die me stil maakt, trots en met een grote glimlach..

Ze maken hun eigen keuzes, in hun eigen tempo.

Met hun eigen hobbels, pieken en dalen, maar wel eigen. Twee van mijn drie kinderen hebben een relatie, ook weer zo met hun unieke eigenheid. 

Eigen in praten, denken en doen, eigen in niet doen.

Los van conventies, los van de gevestigde orde zoeken zij allemaal hun eigen weg in dit leven. Ik kijk, hoor en zie, ben soms radeloos maar ook vaak ademloos..

Hoe mooi is het om zo eigen te kunnen zijn, dwars tegen alle stromen in.

Soms moeilijk te bevatten, soms ook niet begrijpend, maar vaak ook gewoon zo mooi.

En zo heel mooi eigen….