Je kunt in deze dagen Facebook niet openen of de uitdagingen vliegen je om de oren. Het plaatsen van jeugdfoto’s, zwart-wit foto’s van je leven, reken- en taalspelletjes, raadsels en wat al niet meer. Ik heb mij een paar keer laten verleiden, niet zozeer omdat ik dat zelf nu echt wil maar vooral omdat ik het lullig vind om diegene die mij uitdaagt of tagt teleur te stellen door niet positief te reageren. En dus ga (ging) ik erop in en daagde vervolgens ook weer anderen uit. Gelukkig blijken er ook mensen wel degelijk tegen bestand en zo krijg ik een paar vriendelijke doch besliste weigeringen. Dat zet me aan het denken. Waarom zeg ik klakkeloos ja waar ik vaak twijfel en waarom zeggen zij simpel nee of verkiezen zij niet te reageren?
Zonder afbreuk te doen aan de mensen die dit met ziel en zaligheid doen en daar veel plezier aan te beleven ga ik bij mijzelf te rade. Waarom zeg ik ja wanneer ik eigenlijk niet wil en waarom niet? Ik kom tot de conclusie dat ik niet graag mensen kwets die ik aardig vind. Is daar iets mis mee?Natuurlijk niet, behalve wanneer ik mijzelf vervolgens mee laat voeren in iets dat ik eigenlijk op dat moment niet wil en het vervolgens toch doe. De afmeldingen van anderen zetten mij tot nadenken. Sowieso zet Facebook mij op dit moment tot nadenken. Wat vind ik leuk? Wat lees ik graag en wat niet? Wat wil ik delen en waar wil ik op reageren omdat ik het leuk of mooi vind, belangrijk of misschien verdrietig? Geef ik bewust een duimpje of reactie of omdat ik het gevoel heb dat het moet?
En als ik dat niet doe ben ik dan egoïstisch?
Voer om over na te denken, niets is zwart-wit maar de kleuren bepaal ik uiteindelijk zelf.
Ik neem mij in elk geval voor in deze tijd van social distancing wat minder op social media te gaan en in plaats daarvan wat vaker de telefoon te pakken om te bellen met iemand die mij dierbaar is. Een echt gesprek over wat dan ook, maar vooral persoonlijk. Even een één-tweetje. Op afstand.
Facebook kan leuk, goed en mooi zijn maar ook een bron van ergernis en frustratie.
De belangrijkste uitdaging die ik nu aanga is de uitdaging om het leven zoals dat nu is te leren leven en het te koesteren. De parels te vinden en vooral terug te keren naar dat wat er in mijzelf is.
Met liefde voor de mensen om mij heen, dichtbij of ver weg.
Dat is mijn challenge....
uit·da·ging (de; v; meervoud: uitdagingen)
1
oproep, uitnodiging
2
iets dat inspireert omdat het moeilijk is: ik zie mijn nieuwe baan als een uitdaging
(Bron: Van Dale)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten