Ik schrijf dit op de zaterdagavond voor Pasen, thuis in
mijn tuintje met fluitende vogels.
Pasen dat dit jaar zo heel anders is. Geen gezellige
Paasbrunch of diner met mijn kinderen. Niet mijn oude papa ophalen om gezellig
aan te schuiven, geen samen eten met elkaar.
Gisteren deed ik zowel voor hem als voor mijzelf de
boodschappen. Boodschappen doen is niet meer leuk, in de winkels voel en zie je
de angst. Gelukkig houdt het overgrote deel van de mensen zich aan de regels,
maar juist die enkeling die schijnbaar onverschillig tussen iedereen
doorpoldert wekt ergernis. Hoe eerder de winkel uit hoe beter. Met diep respect
voor al die supermarktmedewerkers.
De kleine winkels in Twello zoals Buurman Vlees en Vis, Zuivelhoeve
en Versmarkt van Heesch hebben het allemaal prima opgelost. Maximaal 4 klanten
in de winkel, alles afgezet en afgebakend.
Voor de winkels geduldig wachtende mensen, keurig op afstand van
elkaar.
Al met al ben ik zo toch ruim anderhalf uur bezig met mijn
boodschappenlijstje en dat van mijn vader. Mijn vader die geen thuiszorg of
thuishulp meer krijgt omdat hij het min of meer zelf kan met ondersteuning van
mij. Met die verantwoordelijkheid ben ik extra scherp op het naleven van alle
voorschriften, was mijn handen om de haverklap en hou afstand ook van mijn
eigen kinderen.
Net voordat ik mijn voordeur uitstap om de boodschappen te
doen stopt de auto van Marcus Trouw voor mijn deur. Een prachtig mooi boeket
met een lieve Paasgroet van mijn zusje.
Ver weg en zo dichtbij, ik schiet vol.
Wanneer ik even later bij mijn vader zijn
boodschappenlijstje ophaal staat bij hem eenzelfde boeket op tafel, en ook hij
is ontroerd. Ver van elkaar en toch zo verbonden in liefde.
Maar er staat nóg een boeket bloemen op tafel, met een
kaartje namens Ali B, ANBO en de sierteeltsector. Papa is blij verrast en
ontroerd daardoor, en ik ook.
Vanmiddag scroll ik door Facebook en stuit op berichten
over de actie van Ali B.
Negatieve berichten door die twee zich erg belangrijk
voelende maar kansloze mopperaars van Voetbal International. In tijden van
voetbal zijn ze al irritant (ik kijk er uit principe niet naar) maar bij
gesprek aan voetbalnieuws scheppen ze er blijkbaar behagen in om andere mensen
af te zeiken.
Zo noemen zij de actie van Ali B. “Walgelijk en
weerzinwekkend”, zo lees ik want ik kijk zelf niet naar hen. Ik geef hen
hierbij graag hun eigen woorden terug. En met mij gelukkig vele anderen.
Bij deze: lieve Ali B., ANBO en de sierteeltsector die het
zo verschrikkelijk moeilijk heeft, dank jullie wel voor dit prachtig warme
gebaar.
Dank ook onze plaatselijke ondernemers en locale kwekers
voor jullie mooie initiatieven op kleinere maar zéker zo belangrijke schaal.
En dank u wel lieve buurvrouw van het rijtje waar mijn
vader woont, voor een kaart in de brievenbus met de tekst “soep op de stoep”,
waarna de deurbel gaat en u zich snel terugtrekt op veilige afstand, met een
glimlach en een groet.
Mijn vader heeft gesmuld van uw eigengemaakte kippensoep,
en met hem het hele rijtje.
Zaterdagavond, morgen eerste Paasdag, zo anders maar ook
met veel moois, veel liefdevols en een nieuw bewustzijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten