Totaal aantal pageviews

maandag 11 november 2013

Thuiskomen

Thuiskomen. Je kunt het op zoveel manieren.
Voor mij staat het woord thuiskomen voor daar komen waar je je gekoesterd voelt, beschermd voelt, waar je jezelf kunt zijn. Thuis is bij mensen bij wie je je thuis voelt, die jou nemen zoals je bent en die jou geven waar je behoefte aan hebt, waar je naar verlangt, die van je houden.
Thuis kan op meerdere plekken zijn, in je eigen huis, met je Lief en je kinderen, maar ook bij je ouders.

Thuiskomen kan op je werk, hoe vreemd dat misschien ook mag klinken.
Wanneer je het geluk hebt om een fijne baan te hebben met leuke collega's en mensen daaromheen, ook dan kun je het gevoel van thuiskomen ervaren.
En misschien besef je dat niet dagelijks, maar wel wanneer je een poosje bent weggeweest, zoals ik. 
In mijn allereerste blogje beschreef ik hoe fijn het voelde er weer te zijn na een lange periode van het worstelen met een burn out. Mijn vuurtje brandde weer...
Dat gevoel was als thuiskomen.

Vorige week ging ik voor het eerst weer een dag naar een beurs, een hele dag naar de Flora Holland Trade Fair in Aalsmeer. Een lange dag, een volle dag, een dag waar ik ontzettend naar uitkeek.
En wat voelde het als thuiskomen vanaf het moment dat ik de beursvloer opstapte.
Op zoek naar onze eigen stand kwam ik mensen tegen, relaties, bekenden. Mensen die ik al (te) lang niet meer gezien of gesproken had. Mensen die ik oppervlakkig kende en mensen waarmee ik in de loop der tijd een meer persoonlijk contact heb gekregen. 
Het was een feestje, een feestje dat de hele dag duurde. De dag vloog voorbij en ik had lang niet iedereen gesproken en ontmoet. De dag was veel te kort.... 
Er kwamen nog twee beursdagen achteraan maar dat was voor nu nog even teveel van het goede. Hoe spijtig ook, het geweldige Twittertuinbouwontbijt dat de volgende ochtend om half acht zou beginnen moest ik nog even aan mij voorbij laten gaan. Tandenknarsend weliswaar, maar zoals een verstandige collega van mij altijd zegt: "een olifant eet je niet in een keer, die eet je hapje voor hapje, lepeltje voor lepeltje".
Ik heb heerlijke hapjes gehad, en voelde mij als thuis.
En het mooiste was daarna naar huis rijden, en alweer thuiskomen, mijn verhalen en belevenissen vertellend, struikelend over mijn woorden omdat er zoveel te vertellen was, en nagenietend van de geweldige dag. 

Thuiskomen kun je op zoveel manieren.....


1 opmerking: